அமெரிக்க எழுத்தாளர் ஜாய் வில்லியம்ஸ்: ‘வசதியான கதை மாற வேண்டும்’ | புனைகதை

ஜே80 வயதான ஓய் வில்லியம்ஸ், ஐந்து நாவல்கள் மற்றும் நான்கு கதைத் தொகுப்புகளை எழுதியுள்ளார் மற்றும் பல விருதுகளைப் பெற்றவர். அவரது மிகச் சமீபத்திய சிறுகதை புத்தகம், ஆத்மாக்களின் எதிர்காலம் பற்றி: அஸ்ரேலின் 99 கதைகள் (டஸ்கர் ராக்), இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் வெளியிடப்பட்டது. அவரது பணி இருப்பு, நம்பிக்கை மற்றும் ஒழுக்கம் பற்றிய தத்துவ ஆய்வு முதல் சுற்றுச்சூழல் பேரழிவு உடனான அவசர ஈடுபாடுகள் வரை உள்ளது; ஜேம்ஸ் சால்டர் அவள் செலின் மற்றும் ஃப்ளானரி ஓ’கானரின் நிறுவனத்தைச் சேர்ந்தவள் என்று அவளைப் பற்றி எழுதினார். மாசசூசெட்ஸில் பிறந்த அவர் இப்போது சோனோரன் பாலைவனத்தில் வசிக்கிறார்.

உங்களுடைய முந்தைய தொகுப்பு அழைக்கப்பட்டது 99 கடவுளின் கதைகள்இப்போது நீங்கள் சென்றுவிட்டீர்கள் அஸ்ரேல் (மரணத்தின் தேவதை மற்றும் ஆன்மாக்களை கடத்துபவர்) பாடமாக. உங்களை அவரிடம் ஈர்த்தது எது?
நான் ஒரு WS மெர்வின் தொகுப்பில் ஹாட்ரியனின் மரணப் படுக்கை கவிதையை அவரது ஆத்மாவுக்கு மொழிபெயர்த்ததைப் படித்தேன் – விலங்கு மென்மையான வேகஸ் – மிகவும் சோகமான மற்றும் சுருக்கமான. ஆன்மா, ஒரு தகுதியான பொருள். அஸ்ரேல் எப்போதும் என்னைக் கவர்ந்தார்: அவர் மரணம், ஆனால் மரணம் சரியாக இல்லை. அவர் இஸ்லாத்தின் மிக அழகான படைப்பாக இருந்தார். இந்த பூமியின் அனைத்து ஆன்மாக்களுக்கும் அவரைப் பொறுப்பாளியாக நான் சித்தரிக்கிறேன்.

அஸ்ரேல் அடிக்கடி துள்ளிக் குதிப்பது சித்தரிக்கப்படுகிறது பிசாசு. அவர்களின் உறவு எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்று நினைக்கிறீர்கள்? கடவுளுடன் அவரை விட இது மிகவும் முக்கியமானது என்று தோன்றுகிறது.
அஸ்ரேலுடன் ஒருமுறை உரையாடிய பிறகு, கடவுள் அவருடன் அதிகம் தொடர்பு கொள்ளவில்லை. ஆன்மாக்களைக் கொண்டு செல்வதைக் கடமையாகக் கொண்ட இந்த அற்புதமான அப்பாவியுடன் ஈடுபட பிசாசு மிகவும் தயாராக உள்ளது, இது பெருகிய முறையில் தொந்தரவு மற்றும் விசித்திரமான வேலை.

சுருக்கமும் சுருக்கமும் உங்கள் படைப்பில் ஏன் மிகவும் முக்கியமானது என்பதைப் பற்றி கொஞ்சம் சொல்லுங்கள் – இங்குள்ள சில கதைகள் சில வரிகள் மட்டுமே உள்ளன.
ஆத்மாக்கள் முறையிலும் முறையிலும் ஒத்திருக்கிறது 99 கடவுளின் கதைகள்இது சுமார் எட்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதப்பட்டது, ஆனால் நான் அதை அதிக கவனம் செலுத்துகிறேன். இது மிகக் குறுகிய காலத்தில் எழுதப்பட்டது, ஒரு மயக்கும் நேரத்தில், உண்மையில், என் மேஜையில் ஒவ்வொரு நாளும் ஏதோ ஒன்று வந்து சேரும் என்று எனக்குத் தெரியும், பெரிய ஒன்றின் சிறிய அத்தியாவசியத் துண்டு. இந்த ஒளிரும் பரிசுகளின் சுருக்கம் அவற்றின் மர்மமான சக்தி மற்றும் விளைவுக்கு இன்றியமையாததாக இருந்தது – குறைந்தபட்சம் என் மீது அதிகாரம். இதுபோன்ற ஒன்றை மீண்டும் ஒன்றாக இணைக்க முடியும் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

பல ஆண்டுகளாக, நீங்கள் காலநிலை அவசரநிலை மற்றும் சுற்றுச்சூழல் அழிவு பற்றி எழுதி இருக்கிறீர்கள். புனைகதைகளில் அதை எவ்வாறு பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவது என்பது பற்றிய உங்கள் சிந்தனை வளர்ந்ததா, அது எங்கு செல்லக்கூடும் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள் என்று எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது?
நான் எப்பொழுதும் புனைகதை என்று என்னை நம்ப வைக்க முயற்சிப்பேன் சாப்பிடுவேன் நீண்ட காலமாக அதைத் தாங்கி நிற்கும் ஊன்றுகோல்களை தூக்கி எறியுங்கள். வசதியான கதை மாற வேண்டும். இது மிகவும் விசித்திரமானதாகவும், குறைவான தனிப்பட்டதாகவும் இருக்க வேண்டும்.

நீங்கள் மைனேயில் வளர்ந்தீர்கள், ஒரு ஒரே குழந்தை, உங்கள் தந்தை ஒரு சபை அமைச்சர். ஒரு எழுத்தாளராக உங்களை வடிவமைத்த உங்கள் வளர்ப்பின் குறிப்பிட்ட அம்சங்கள் உள்ளதா?
அது கோதிக் போல் தெரிகிறது. ஆனால் அது நாகரீகமாக சாதாரணமாக இருந்தது.

உங்களை ஒரு மனோதத்துவ எழுத்தாளர் என்று விவரிப்பீர்களா? உங்கள் வேலையில் பல உறுதியான, பூமிக்குரிய விவரங்கள் உள்ளன, ஆனால் நீங்கள் உடனடியாக கவனிக்க முடியாத அல்லது நிரூபிக்க முடியாத உண்மைகளை அடைவதில் ஒட்டுமொத்த அக்கறை காட்டுகிறீர்கள்.
அமெரிக்க எழுத்தில் எப்போதும் இந்த திரிபு, ஒரு வலுவான திரிபு உள்ளது. குற்ற உணர்வு, பொருளற்ற ஏக்கம் மற்றும் அமெரிக்கக் குரலுக்கு அவசியமான மாற்றத்திற்கான நம்பிக்கை ஆகியவற்றை நான் எப்போதும் கண்டிருக்கிறேன். சீவர் உள்ளது, கோர்மக் மெக்கார்த்தி மிக நிச்சயமாக.

இதில் நீங்கள் தனியாக இல்லை – மர்லின் ராபின்சன் ஒரு உதாரணம், மற்றும் அவர்களின் வெவ்வேறு வழிகளில் எழுத்தாளர்கள் போன்றவை டான் டெலிலோ, ரிச்சர்ட் பவர்ஸ் மற்றும் ரேச்சல் குஷ்னர். இந்த வகையான எழுத்துக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அமெரிக்க பாரம்பரியம் இருப்பதாக நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா?
மர்லின் ராபின்சன் படித்ததாக கூறுகிறார் மொபி-டிக் அவள் ஒன்பது வயதில். நான் அப்படி ஒரு விஷயத்தைச் சொல்ல விரும்புகிறேன்! நான் குதிரை புத்தகங்கள், நாய் புத்தகங்கள், பாபா யாக கதைகள் படித்துக்கொண்டிருந்தேன் ஜாக் மற்றும் ஜில் பத்திரிகை: எனது நூலக அட்டை எனது மிகவும் பொக்கிஷமான உடைமையாக இருந்தது, ஆனால் நான் அதிக பாகுபாடுடன் படிக்கவில்லை.

நீங்கள் உங்கள் வாழ்வின் ஆரம்பத்திலேயே எழுத ஆரம்பித்தீர்கள் – நீங்கள் 22 இல் வெளியிடப்பட்டது. நீங்கள் எப்படிப்பட்ட எழுத்தாளராக இருக்க விரும்புகிறீர்கள், நீங்கள் இருக்கலாம் என்று நினைக்கிறீர்களா?
நான் உயர்நிலைப் பள்ளியில் படிக்கும் போது எனது முதல் கதையை எழுதினேன். ஒரு தனிமையில் இருந்த ஒரு பெண், ஒரு பேருந்தில் வீட்டிற்குச் சென்ற சில குறிப்பிடப்படாத சோகத்தை நோக்கி பயணிப்பதைப் பற்றியது, அவளுடைய எண்ணங்கள். நான் அனுப்பினேன் பதினேழு இதழ். அவர்களுக்கு ஒரு புனைகதை போட்டி இருந்தது. நான் அவர்களிடம் கேட்டதில்லை. அது தபாலில் தொலைந்திருக்க வேண்டும் என்று என் பெற்றோர் சொன்னார்கள்.

நீங்கள் வயதாகும்போது எந்த எழுத்தாளர்கள் உங்களுக்கு முக்கியமானவர்கள்? எமிலி டிக்கின்சன் அவர்களில் ஒருவர் என்று நான் நம்புகிறேன்…
கல்லூரியில் படித்தேன் எமிலி டிக்கின்சன். எமிலியின் புகைப்படத்தைப் பற்றிய ஒரு ஆய்வறிக்கை பத்திரிகைக்கு நான் ஒரு காகிதத்தை அனுப்பினேன், அது அவளுடைய ஆளுமையின் இரு பக்கங்களையும் தெளிவாகக் காட்டுகிறது; அவள் முகம் நடைமுறையில் பாதியாக பிளவுபட்டுள்ளது – இருள் மற்றும் ஒளி. நான் அவர்களிடமிருந்து திரும்பக் கேட்டதில்லை.

நீங்கள் படிக்கும் போது அயோவா, ரேமண்ட் கார்வர் மற்றும் ரிச்சர்ட் யேட்ஸ் சுற்றி இருந்தனர். உங்கள் மீது ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதா?
நான் ரே மற்றும் அவரது மனைவி மேரியன் ஆகியோரின் நண்பன். அவர் அயோவாவில் கவிதை எழுதிக் கொண்டிருந்தார், ஆனால் அவர் நிகழ்ச்சியிலிருந்து வெளியேறுவதற்கு முன்பு நான் அவருடன் சில புனைகதை வகுப்புகளில் இருந்தேன்: அவர் தனது நகலை என்னிடம் கொடுத்தார். வில்லியம் ஸ்டைரான்இன் நாவல் இருட்டில் படுத்துக் கொள்ளுங்கள். அவருக்கு அது தேவையில்லை என்று நினைக்கிறேன். ரிச்சர்ட் யேட்ஸ் ஒரு வருடம் விஜயம் செய்தார். அவர் கவலையுடன் காணப்பட்டார். அவரது தொகுப்பு பதினொரு வகையான தனிமை இப்போதுதான் வெளிவந்தது, கதைகள் எனக்கு மிகவும் பழமையானதாகத் தோன்றியது. மாணவர்கள் கொடூரமானவர்கள், நிச்சயமாக. கடைசியாக அவர்கள் விரும்புவது முந்தைய தலைமுறையினரால் ஈர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதுதான்.

நீங்கள் மேற்கோள் காட்டிய ஒரு விரிவுரையை ஒருமுறை படித்தேன் மார்க் ட்வைன்ஒரு எழுத்தாளருக்கு பேனா தேவைப்பட்டது பற்றிய சொற்றொடர் “நரகத்தில் சூடப்பட்டது” உண்மையாகவும் கணிசமானதாகவும் எழுத வேண்டும். உங்கள் வேலையில் அது என்ன அர்த்தம்?
ஆம், இந்த பேனாக்கள் இருப்பது அவசியம்: அவற்றில் போதுமான அளவு இல்லை. ஒரு எழுத்தாளனுக்கும் கோபமும், ஆச்சரிய உணர்வும் இருக்க வேண்டும். நாம் இங்கே இருப்பதில் உண்மையில் புரிந்துகொள்ள முடியாத ஒன்று இருக்கிறது.

நீங்கள் எப்படி எழுதுகிறீர்கள், நான் உடல் ரீதியாகவும் தளவாட ரீதியாகவும் சொல்கிறேன்? நீங்கள் கம்ப்யூட்டரைப் பயன்படுத்தவில்லை அல்லது எப்போதாவது பயன்படுத்தவில்லை என்று நான் நினைக்கவில்லை.
என்னிடம் பல தட்டச்சுப்பொறிகள் உள்ளன, அவற்றில் ஏதோ தவறு உள்ளது. நான் எனக்கு பிடித்ததை சுத்தம் செய்ய அனுப்பினேன், UPS அதை இழந்துவிட்டது. இப்போது எனக்குப் பிடித்தது இல்லை. இது உகந்ததல்ல.

நீங்கள் தொடர்ந்து திரும்பி வரும் புத்தகம் அல்லது எழுத்தாளர் இருக்கிறாரா?
நான் எப்போதும் கவிதைகளையும், மாரிஸ் நிகோலின் வர்ணனைகளையும் எழுத்துக்களையும் படித்து வருகிறேன்.

சமீபத்தில் என்ன படித்து மகிழ்ந்தீர்கள்?
நான் மானின் முடித்துவிட்டேன் டாக்டர் ஃபாஸ்டஸ் முதல் முறையாக, மற்றும் அற்புதமான நாவல்கள் ஆண்ட்ரி பிளாட்டோனோவ். மிக சமீபத்தில் நான் Ta-Nehisi கோட்ஸ் மூலம் ஈர்க்கப்பட்டேன் செய்தி.